ابن ابی‌جراده ابوالحسین علی بن عبداللهآلِ ابی‌جَراده، خاندانی علمی و سیاسی از سده ۱-۷ق/۷-۱۳م در عراق و حلب می‌باشد. یکی از شخصیت‌های این خاندان، ابوالحسین علی بن عبدالله می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیابوالحسین علی بن عبدالله بن محمد بن عبدالباقی (د ۵۴۸ق/۱۱۵۳م)، عالم، خطّاط، ادیب و شاعر. او در اغلب دانش‌های روزگارش توانا بود و از پیشوایان دینی و علمی عصر خود در حلب به شمار می‌آمد. در ۵۱۶ق/۱۱۲۲م همراه گروهی از ادیبان و عالمان به قصد حج رهسپار بغداد شد. اما ادامه سفر ممکن نشد و به حلب بازگشت. در ۵۳۱ق/۱۱۳۷م به موصل سفر کرد و با تاج‌الاسلام ابوسعید عبدالکریم بن محمد سمعانی، از عالمان آن دیار، دیدار کرد. کمال‌الدین عمر نقل کرده است که علی‌دارای ۳ گنجینه کتاب است که به خط خود نگاشته است. [۲]
راغب، محمد، اعلام‌النبلاء بتاریخ حلب الشهباء، ج۴، ص۴۶۷-۴۶۸، حلب، ۱۳۴۳ق.
۲ - پانویس
۳ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی‌جراده»، ج۱، ص ۳۵۰. |